دوازدهمین جشنواره کتابخوانی رضوی


با هدف ترویج فرهنگ قرآنی، جلسات ختم قرآن به همت کتابخانه عمومی دکتر زریاب خویی برگزار شد.



دلداده حق وحقیقت و شیفته عدالت علوی بود و به حق «شهید عدالت» نام گرفت و نامش در جریده عالم جاودانه شد و در سال 1395 به عنوان شهید شاخص سال از طرف سازمان بسیج حقوق دانان معرفی شد.»
نوید شاهد آذربایجان غربی: دادستان شهید «ولی حاجی قلیزاده» در تیرماه ۱۳۴۴ در شهر دارالمومنین خوی متولد شد. در سال ۱۳۶۲ پس از اخذ دیپلم وارد مرکز تربیت معلم شهید مطهری خوی و پس از اخذ مدرک کاردانی وارد آموزش و پرورش شد. در اولین تجربه تدریس به عنوان معلم نمونه انتخاب گردید. سالها بعد در آزمون ورودی دانشکده علوم قضایی پذیرفته شد و سال 73 با ابلاغ قضایی به عنوان قاضی تحقیق و در سال ۸۳ به دلیل، تخصص و درایتی که داشت به عنوان دادستان عمومی و انقلاب اسلامی شهرستان خوی منصوب گردید و بیشتر در زمینه رسیدگی به پرونده های گروهکهای ضد انقلاب، زمین خواری و مفاسد اخلاقی عملکرد درخشانی داشت. همزمان در دانشگاه آزاد و پیام نور خوی تدریس می کرد تا اینکه پس از سالها خدمت عاشقانه، در شامگاهی غم انگیز در بیست و هشتم دی ماه 1388 در مقابل درب منزل خود بدست کوردلان منافق و ضد انقلاب ترور و دوستانش در سوگ جانسوز بزرگمردی نشستند که دلداده حق وحقیقت و شیفته عدالت علوی بود و به حق «شهید عدالت» نام گرفت و نامش در جریده عالم جاودانه شد و در سال 1395 به عنوان شهید شاخص سال از طرف سازمان بسیج حقوقدانان معرفی شد.»

سخنان و جملات شمس تبریزی
سخنان و جملات زیبای شمس تبریزی از صوفیان مشهور سده هفتم هجری

محمد بن علی بن ملک داد تبریزی ملقب به شمس الدین. یا شمس تبریزی ( ۵۸۲-پس از ۶۴۵ هجری قمری ) . از صوفیان مشهور سده هفتم هجری
سخنان و جملات زیبای شمس تبریزی
مرد. آنست که عیب. بر خود نهد.
¨‘°ºO✥✥✥Oº°‘¨
هر که را دوست دارم. جفا پیش آرم! اگر آن را قبول کرد. من . از آن او. باشم!
¨‘°ºO✥✥✥Oº°‘¨

معرفی زندگی و آثار علیرضا ذیحق (ع. آغچایلی) نویسنده، شاعر، مترجم
زندگی و آثار علیرضا ذیحق (ع. آغچایلی) نویسنده، شاعر، مترجم
علیرضا ذیحق (ع. آغچایلی) نویسنده، شاعر، مترجم و پژوهشگر فرهنگ مردم آذربایجان که به سال 1338 خورشیدی در خوی متولد شده است، بهواسطۀ خلق آثار داستانی، از شهرت چشمگیری برخوردار است.
علیرضا ذیحق (ع. آغچایلی) نویسنده، شاعر، مترجم و پژوهشگر فرهنگ مردم آذربایجان که به سال 1338 خورشیدی در خوی متولد شده است، بهواسطۀ خلق آثار داستانی، از شهرت چشمگیری برخوردار است.

آئین رونمایی از کتاب تاریخ، فرهنگ و گردشگری فیرورق (پئره) در محل سالن اجتماعات فرمانداری خوی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه دانش و فرهنگ زریاب، این کتاب که حاصل تلاش دو سالة پژوهشگران این سازمان مردم نهاد است اثر پژوهشی منحصر به فردی است که مطالب آن با نظارت و ویراستاری تنی چند از اعضای هیئت علمی دانشگاه ها به سه زبان فارسی (متن اصلی کتاب)، ترکی (مطالب فولکلوریک) و انگلیسی (برای استفادة گردشگران خارجی) تدوین شده است.
روابط عمومی خانه دانش و فرهنگ زریاب تاکید کرد: برای تدوین این کتاب، اسناد و مطالب بسیاری از کتابخانه های دانشگاه های خارجی از جمله دانشگاه های هاروارد، میشیگان و گتیزبرگ آمریکا، کتابخانه عمومی نیویورک و آرشیو عثمانی نخست وزیری ترکیّه به دست آمده است که از آنجا که بیشتر آنها برای نخستین بار منتشر می شوند از جذابیت خاص خود برخوردارند. همچنین بسیاری از مطالب، اسناد و عکسهای محلّی مورد استفاده در این کتاب نیز که حاصل مصاحبه با بیش از 50 تن از اهالی و فرهیختگان است برای نخستین بار منتشر می شوند.
روابط عمومی این سازمان مردم نهاد افزود: با توجه به اینکه جزئیات بسیاری از مطالب فولکلوریک منطقه و اختصاصی فیرورق در این کتاب آمده است لذا می توان این اثر را در نوع خود کم نظیر توصیف کرد. در بخشی از مقدّمه این اثر، دکتر علی اصغر سعیدی نویسنده و مترجم سرشناس خویی و موسس نمایشگاههای بین المللی کتاب تهران می نویسد: «درباره اغلب شهرهای ایران از سوی دانشمندان و پژوهشگران، کتابهای مختلفی نوشته شده اما در هیچ یک از آنان مانند این کتاب به جزئیّات و نکات ریز پرداخته نشده است.»
روابط عمومی خانه دانش و فرهنگ زریاب اظهار امیدواری کرد این کتاب که با چاپ نفیس و عکسهای رنگی در 500 صفحه رقعی طراحی شده تا اوایل سال آینده به چاپ رسیده و در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران عرضه شود.
روابط عمومی خانه دانش و فرهنگ زریاب این پروژه را در قالب پروژة بزرگتری تحت عنوان «مونوگرافی آبادیهای خوی» دانست و افزود: در همین راستا کتاب دوم این مجموعه به روستای ممیشخان (به عنوان قطب گردشگری مذهبی منطقه) اختصاص یافته است که محتوای آن آماده شده و امید است در سه ماهة نخست سال آینده به چاپ برسد.
منبع: وبلاگ خانه دانش و فرهنگ زریاب http://zaryabhouse.com
منبع: وبلاگخانه دانش و فرهنگ زریاب http://zaryabhouse.com








on: ۱۴ اسفند ۱۳۹۲In: شب عباس زریاب خویی, شب های بخارا17 Comments
شب «عباس زریاب خویی» عنوان صد و پنجاه و چهارمین شب از شبهای مجله بخارا بود که عصر چهارشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۲ با همکاری بنیاد فرهنگی هنری ملت، دایرهالعمارف بزرگ اسلامی، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار و گنجینه پژوهشی ایرج افشار در محل کانون زبان فارسی برگزار شد.
در ابتدای این بزرگداشت دکتر صادق سجادی پیام سید کاظم موسوی بجنوردی، ریاست مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی را برای حاضران قرائت کرد
قسمت دوم
منبع:مجله فرهنگی و هنری بخارا http://bukharamag.com
شب عباس زریاب خویی با حضور محمدعلی موحد، شفیعی کدکنی، ژاله آموزگار، داریوش شایگان و سید مصطفی محقق داماد برگزار شد
شب «عباس زریاب خویی» عنوان صد و پنجاه و چهارمین شب از شبهای مجله بخارا بود که عصر چهارشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۲ با همکاری بنیاد فرهنگی هنری ملت، دایرهالعمارف بزرگ اسلامی، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار و گنجینه پژوهشی ایرج افشار در محل کانون زبان فارسی برگزار شد.در ابتدای این بزرگداشت دکتر صادق سجادی پیام سید کاظم موسوی بجنوردی، ریاست مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی را برای حاضران قرائت کرد.
قسمت اول
منبع مجله فرهنگی و هنری بخارا : http://bukharamag.com

خاطره ای از دکتر محمد امین ریاحی درباره دکتر عباس زریاب خویی
از تقی زاده تقاضای ملاقات کردم. پذیرفت. در اولین لحظه وقتی به او گفتم اهل خوی هستم، پرسید تو آقای عباس (زریاب) خویی را میشناسی؟
منبع: وبلاگ خانه فرهنگ و دانش زریاب http://www.zaryabhouse.com

محمدامین ریاحی در یازدهم خرداد ۱۳۰۲ در شهر خوی متولد شد.
تحصیلات ابتدایی را در دبستان خسروی و دوره اول دبیرستان را در دبیرستان خسروی خوی گذراند.
نخستین مقالات تحقیقی او در مجله ارمغان (سال بیست و یکم ۱۳۱۸) انتشار یافت. در مهر ۱۳۲۱ برای تحصیل در دانشسرای مقدماتی از خوی به تهران آمد و در خرداد ۱۳۲۳ دورهٔ دوساله دانشسرا را به پایان رساند. از مهر ۱۳۲۳ تا خرداد ۱۳۲۷ در دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی در تهران تحصیل کرد و به دریافت دانشنامههای زبان و ادبیات فارسی، و علوم تربیتی نایل گردید.
از مهر ۱۳۲۷ به تحصیل در دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی پرداخت.از مهر ۱۳۲۷ تا آذر ۱۳۳۲ دبیری دبیرستان حکیم نظامی قم، دبیری و سرپرستی دانشسرای گرگان و دبیرستان ایرانشهر گرگان، و دبیری دبیرستانهای قزوین را داشت.
از آذر ۱۳۳۲ دبیر دبیرستانهای تهران و از مهر ۱۳۳۳ رئیس دبیرستان محمد قزوینی تهران بود. در مهر ۱۳۳۴ به عضویت کمیسیون قوانین در وزارت فرهنگ انتخاب شد. در نیمه دوم سال ۱۳۳۴ هفتهنامه کیهان فرهنگی (برای معلمان) را بنیاد نهاد که انتشار آن در خرداد ۱۳۳۵ متوقف شد. در شهریور ۱۳۳۷ از پایاننامه دکتری (تصحیح مرصادالعبادنجمالدین رازی به راهنمایی بدیعالزمان فروزانفر) دفاع کرد و درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی یافت. از خرداد ۱۳۳۵ تا خرداد ۱۳۴۰ به دعوت محمد معین با سازمانلغتنامه دهخدا همکاری داشت و تألیف و تدوین بخشی از حرف سین را انجام داد.
از مهر ۱۳۳۵ تا خرداد ۱۳۴۰ دبیری دبیرستان هدف را داشت. از خرداد ۱۳۴۰ تا دی ۱۳۴۲ مدیر کل نگارش در وزارت فرهنگ (سابق) و نیز مشاور وزیر و قائممقام وزیر فرهنگ در شوراها بود.از بهمن ۱۳۴۲ تا بهمن ۱۳۴۷ با درجه وزیرمختاری رایزن فرهنگی ایران در ترکیه بود.طی دورهٔ رایزنی فرهنگی در ترکیه به دعوت دانشگاه آنکارا به تدریس ادبیات فارسی و تاریخ و فرهنگ ایران اشتغال داشت.
از مهر ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در گروههای ادبیات فارسی و تاریخ تدریس میکرد. از ابتدای سال ۱۳۴۸ مشاور وزیر فرهنگ و هنر بود.
از سال ۱۳۱۸ که اولین مقاله به قلم محمدامین ریاحی در مجله ارمغان به چاپ رسید، طی بیش از شصت سال مقالههای پژوهشی او در نشریههای تحقیقی، و نیز در یادنامههای بزرگان ادب و فرهنگ ایران منتشر شد. گزیدهای از این مقالهها با عنوان چهل گفتار در ادب و تاریخ و فرهنگ ایران در سال ۱۳۷۹ به چاپ رسید. از فعالیتهای مطبوعاتی او سردبیری هفتهنامه مهرگان (ارگان جامعه لیسانسیههای دانشسرای عالی)، مدیریت هفتهنامه کیهان فرهنگی (برای معلمان)، ماهنامه آموزش و پرورش (نشریهٔ وزارت فرهنگ)، و فصلنامه سیمرغ (نشریه بنیاد شاهنامه) را میتوان نام برد.
در سال ۱۳۳۷ محمدامین ریاحی ضمن مقالهای که در مجله یغما انتشار داد، مدفن فراموششده شمس تبریزی را در شهرخوی بازشناسی کرد و طی تحقیقات بعدی با ارائه شواهد تاریخی قطعی، واقع بودن مدفن شمس تبریزی را در این محل به اثبات رساند.[۸] از آن پس مزار شمس تبریزی در خوی توسط غالب محققان شناخته شد، و بازسازی محوطه تاریخی مزار شمس تبریزی از دهه ۱۳۷۰ در دستور کار مسئولان قرار گرفت.
دربارۀ گستردگی و تنوع ساحاتِ دانش و پژوهشهای استاد عباس زریاب خویی بسیار گفتهاند؛ اینکه زریاب مورخ بود؛ ادیب بود؛ مترجم بود؛ حافظشناس بود؛ شاهنامهشناس بود؛ حکمتدان بود؛ محققِ علم کلام و آراء ملل و نحل بود؛ مصحّح متونِ کهن بود؛ نسخهشناس و کتابشناس بود و در یک کلام به معنای واقعی کلمه "علامه" بود.
منبع: وبلاگ خانه فرهنگ و دانش زریاب http://www.zaryabhouse.com

دریغا زریاب و دریغا فرهنگ ایرانی!
دریغا زریاب و دریغا فـرهـنگ ایرانی! جـز این چـه میتـوانـم گـفت، در این راسـته بـازار مـدرك فـروشـان بـا ارزِ شـناور. در این سیاهی لـشگر انـبوه اسـتاد و دانـشجو. سیاهی لـشگري از خیل دانـشجویان و اسـتادان چیزي بـرابـر تـمام دانـشگاههـاي فـرانـسه و آلـمان و انگلسـتان و شـاید هـم چـندین کشور پیشرفـته دیگر و جهـل مـرکّب مـدیرانی که این سیاهی لشگر را افتخاري از براي زمانه خویش میدانند. کفاهُم جَهلُهُم!
منبع: وبلاگ خانه فرهنگ و دانش زریاب http://www.zaryabhouse.com

1ـ عباس زریاب
عباس زریاب در تیرماه 1298 شمسی در شهر خوی به دنیا آمد. در 5 سالگی در مکتبخانه ای به آموزش قرآن پرداخت و سپس به دبستان رفت و دروس جدید را فرا گرفت و آنگاه به تحصیل ادبیات و علوم اسلامی مشغول شد و پس از پایان مقدمات، در سال 1319 عازم قم گردید و در مدرسه «جانی خان» حجره ای گرفت و به تحصیل ادامه داد و با استعدادی که داشت به سرعت پیش رفت. رسائل و مکاسب را در محضر مرحوم آیت الله محقق داماد خواند و سپس در درس برادر بزرگ اینجانب شرکت نمود. مرحوم اخوی، آیت الله سید احمد خسروشاهی نقل میکرد که: «آقا میرزا عباس خوئی از شاگردان خوب من بود و در درس کفایه من همیشه حضور مییافت و استعداد وافری داشت. آقامیرزا عباس شرح منظومه ملاهادی سبزواری را که حاج آقا روح الله خمینی در مدرسۀ دارالشفا تدریس میکرد، پیش ایشان خواند و قسمتی از اسفار را هم نزد ایشان تلمذ نمود و بعد در درس خارج آقایان مراجع وقت شرکت میکرد و در درس خارج مرحوم آیت الله خوانساری در کنار من مینشست و طلبه بسیار فاضلی بود.»
منبع: وبلاگ خانه دانش و فرهنگ زریاب http://zaryabhouse.com
تاریخ وقوع: 6 شعبان


1396/11/22
در کانال تلگرامی "تاریخ و خاطره" نامه ای از استاد سید جلال الدین آشتیانی به دکتر هادی عالم زاده دیدم. آشتیانی در بخشی از این نامه می نویسد.
منبع: وبلاگ خانه فرهنگ و دانش زریاب http://www.zaryabhouse.com

چهارشنبهسوری یکی از جشنهای ایرانی است که در شب آخرین چهارشنبه سال (سهشنبه شب) همراه با مراسم خاص خود برگزار میشود.
چهارشنبهسوری نام جشنی باستانی و برگرفته از آیین زرتشتی است که ایرانیان از ۱۷۰۰ سال پیش از میلاد تاکنون در آخرین شب چهارشنبه یعنی سه شنبه شب هر سال، آن را با روشن کردن آتش و پریدن از روی آن و برپایی مراسمات خاصی برگزار میکنند و معتقدند که چهارشنبه سوری نوید رسیدن بهار و تازه شدن طبیعت را می دهد.
مردم آذربایجان غربی نیز مانند سایر هموطنان خود در این روز به منزل بزرگترها می روند و نزدیک غروب آتش روشن کرده و از آن روی آن می پرند و غذای مخصوص این شب که معمولا کوفته هست را دور هم میل می کنند.

نهم صفر 1413 هجری قمری
در پی ارتحال عالم جلیل القدر حضرت آیتاللهالعظمی حاج سید ابوالقاسم خویی پیام تسلیتی به این شرح از سوی حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی صادرشد:
بسماللهالرحمنالرحیم
انا لله و اناالیه راجعون
با تأسف و تأثر فراوان با خبر شدیم که عالم جلیل القدر و فقیه عظیم الشأن حضرت آیةالله العظمی آقای حاج سید ابوالقاسم خویی مرجع تقلید بزرگوار روز گذشته دار فانی را وداع گفته و به جوار رحمت حق رحلت نمودند.
این حادثه برای جهان اسلام مخصوصاً حوزه های علمیه مصیبتی بزرگ است. آن عالم بزرگ بقیه ی سلف صالح و یکی از پرچمداران علوم اسلامی و یکی ازمراجع بزرگ تقلید دوران معاصر بود. ایشان در بسیاری از علوم اسلامی رایج در حوزههای علمیه از اساتید مسلم و کم نظیر بحساب میآمد. فقیهی بزرگ و اصولیای عمیق و مفسری نوآور و رجالیای صاحب مکتب و متکلمی زبر دست بود.
آثار علمی ارزشمند این مرد بزرگ به دهها جلد کتاب در فقه و اصول و تفسیر و رجال منحصر نمیشود. هزاران شاگرد تربیت یافته در حوزه ی دروس غنی و سرشار او هم اکنون در همه بلاد اسلامی منتشرند.
این بزرگوار یکی از نخستین کسانی بود که پس از شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی رضواناللهتعالیعلیه حوزهی علمیه نجف را به اهمیت حوادث ایران متوجه ساخت و سعی و کوششی ارجمند در همراهی با حرکت عظیم روحانیت و مردم در ایران مبذول کرد.
در نهضت خونین مردم عراق در رمضان سال 1411 هجری قمری قطب اصلی نهضت و مرکز صدور حکم قیام اسلامی بود و به همین جهت پس از سرکوب شدن این نهضت بوسیله رژیم خونخوار بعثی این کهن مرد دانشمند مورد آزار و شکنجه و اهانت مأموران سنگدل بعثی قرار گرفت و در معرض خطر جدی واقع شد و پس از آنکه به فضل الهی از خطر نجات یافت تا مدتها در شرایط سخت زیر نظر مأموران بعثی قرار داشت.
عمر طولانی و پربرکت این مرد بزرگ که نزدیک به یک قرن امتداد یافت سرشار از آزمایشهای الهی و نمایشگر سعی و تلاش یک انسان مؤمن و پرهیزگار است.
اینجانب مصیبت درگذشت این مرجع بزرگوار تقلید را به حضرت بقیةالله الاعظم ارواحنالهالفدا و جهان تشیع مخصوصاً به حوزههای علمیه و علما و فقهای بزرگ و نیز به خانواده محترم و فرزندان ایشان و همه دوستداران و مقلدین ایشان تسلیت میگویم و رحمت و فضل و مغفرت الهی را برای ایشان مسئلت مینمایم.
یکشنبه نهم صفر 1413 هجری قمری
سید علی خامنهای

آنا یوردوم گوزل خوی
ای گوزل خوی، یتیرن تپراقی اصلان وطنیم آنا یوردوم اولارام من سنه قوربان وطنیم
سنون عشقینله داماردا دولانار قان وطنیم گزرم گلشنین ایچره تاپارام جان وطنیم
سولماسون گللرین هچ اولما پریشان وطنیم

زنگینامه پوریای ولی 
نام پوریای ولی آن چنانکه دانستهشده، پهلوان محمود خوارزمی متخلص به قجالی است

پوریا ی ولی عا رف ، شا عر ، کشتی گیر و پهلوان بزرگ ایرانی که او را پوریا ، پیریا ر ، بوکیا ر و بهو کیا ر نیز نا میده اند حدود ششصد یا هفتصد سا ل قبل زندگی می کرد و به علت اشتها ری که در جوانمردی و مردمداری و عرفا ن داشت در چنا ن ها له یی از افسا نه ها و با ورها فرو رفته که ما به حق اطلاعا ت اندکی از وا قعیت ها ی زندگی او داریم .
آرامگاه امامزاده سيد بهلول
آرامگاه امامزاده سيد بهلول، در سه كيلومتري از مركز شهر خوي و در سمت غرب شهر قرار دارد.اين مزار قديميترين مزار خوي ميباشد و از تاريخ دقيق فوت سيد بهلول، (از نوادگان امام علي النقي (ع)) و شرح حال وي اطلاعي در دست نميباشد.بر روي سنگ قبر اين امامزاده كه قدمت طولاني دارد، نوشتههايي به زبان عربي وجود دارد كه شامل تاريخ وفات وي و اسم و لقب و … است؛ ولي نصف نوشتهها كه مربوط به تاريخ وي نيز ميباشد.
اين امامزاده در بين اهالي خوي و اطراف آن از احترام فوقالعادهاي برخوردار است و مردم براي رفع مشكل و گرفتاريها و برآورده شدن حاجات به زيارت وي ميروند و معمولاð پول نقد يا ساير اجناس مورد نياز زوار را به امامزاده وقف نموده يا گوسفنداني را جهت آن نذر و قرباني ميكنند.همچنين در حدود 500 متري اين امامزاده، امامزادهي ديگري نيز وجود دارد كه مشهور به ”بالا امامزاده“ يا ”امامزاده كوچك” ميباشد و به نقل از اهالي برادر كوچكتر مرحوم سيد بهلول ميباشد.كرامات زيادي از اين دو امامزاده پيرامون برآورده شدن حاجات و شفاي مريضان مشاهده شده است.
امام زاده سید بهلول این امام زاده در محلهای به همین نام در شهرستان خوی واقع گردیده و بزرگترین مکان زیارتی این شهر است. که اکثر رجال مذهبی و سیاسی و نامی این شهر در این مکان مدفون هستند.نقل است جنازه این سید پس از قتل توسط عباسیان که دشمن سر سخت علویان بودند، در این محل که گندم زاری بوده است به صورت شبانه و پنهانی مدفون گردیده بود.که کشاورز این مزرعه هنگام آبیاری آن متوجه می شود آب در قسمتی از زمین فرو نرفته و جمع می شود. به موضوع کشاورز حساس می شود و پس از کندن زمین برای علت این امر، به جنازه سید بهلول می رسد.شیعیان اندکی را که در شهر بودند(اکثر جمعیت شهر اهل تسنن بوده و بسیاری هنوز بر دین مسیح بودند) را خبر می کند تا در آن مکان دفنش می کنند.
به استناد سنگ قبر مرمری که سال ۱۳۷۶ خورشیدی در این مکان کشف گردیده، وی با دو نسل ، منسوب به امام علی النقی میباشند که در سال ۳۲۷ هجری پیکرش در این مکان دفن شدهاست. داخل حرم آیینه کاری و منقش کاری زیبایی به چشم میخورد.این بنای مذهبی تا کنون بیش از 3 بار تجدید بنا و بازسازی گردیده است که آخرین بازسازی آن مربوط به سال ۱۳۶۷ می باشد.هم اکنون نیز( سال۱۳۹۱) طرح های گسترش حرم در مورد ایجاد بناهای جدید در اطراف آن در دست اجراست .طرح گسترش و رهاسازی مسیر این امام زاده تا مزار شمس تبریزی که در فاصله ۸۰۰ متری آن است ، در سال های اخیر با جدیت طرح های مطالعاتی آن در شرف تکمیل و اجرا است. در راستای توسعه امکانات زیارتی و گردش گری این مکان زیارتی، هتل بزرگ و مجهزی در سال ۱۳۹۰ در نزدیک این مکان مذهبی افتتاح گردیده است.اطراف این مکان مذهبی از دیر باز به عنوان مکانی مقدس برای دفن اموات بود. که در سال ۱۳۵۹ بخشی بزرگی از این گورستان را دولت تملک نموده و در آن اقدام به ساخت مدرسه و در مانگاه کرد
در این گورستان در سال ۱۳۰۵ سیدی به نام میر هادی سید کوثری مدفون می گردد. سالیان بعد که گورستان بزرگ امام زاده تبدیل به مراکز دولتی می گردد، آرامگاه او به علت احترام فوق العاده وکثرت زایران وی تخریب نمی شود و به صورت زیارتگاهی که ۲۳ متر زیر بنا دارد مورد بازسازی و بر بالای آن گنبد و گلدسته ای ساخته می شود.که هم اکنون به نام مقبره( میر هادی آقا)در بین مردم مورد زیارت قرار می گیرد.ایشان از ساکنان منطقه قفقاز ایران بود که پس از تسلط روس ها به آن منطقه و افزودن این سرزمین بر قلمرو خود در زمان قاجار، ملک و خانه و کاشانه خود را ترک و به شهر خوی مهاجرت می نمایند.داخل این زیارت گاه آرامگاه خانوادگی ایشان است.نقل است خود این سید مکان دقیق دفن خود را که هم اکنون در آن مدفون است، قبلا مشخص و وصیت کرده بود .
گردآوری : رحیم نوشاد


محمد بن علی بن ملکداد تبریزی، ملقب به شمسالدین، یا شمس تبریزی (۵۸۲-پس از ۶۴۵ هجری قمری) از صوفیان پارسی زبان و مسلمان مشهور سدهٔ هفتم هجری است. سخنان وی را که در مجالس مختلف بر زبان آورده، مریدان گردآوری کردهاند که به نام «مقالات شمس تبریزی» معروف است.
زندگینامه دکتر عباس زریاب خویی علامه ای چند وجهی

عباس زریاب خویی در ۲۰ مرداد ۱۲۹۸ هجری خورشیدی در شهر خوی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دورهٔ اول دبیرستان را در خوی گذراند و چون امکان ادامه تحصیل در خوی وجود نداشت نزد یکی از روحانیون شهر به نام شیخ عبدالحسین اعلمی به یادگیری صرف و نحو عربی، اصول و دیگر علوم حوزوی پرداخت. در سال ۱۳۱۶ به قم رفت و شش سال نزد علمای تراز اول حوزهٔ علمیهٔ قم به تحصیل مشغول بود. در همین دوره، در جلسههای درس شرح منظومه سبزواری و اسفار ملاصدرا نزد آیتالله خمینی حاضر میشد. در سال ۱۳۲۲ فوت پدر باعث شد تا زریاب به شهر خوی بازگردد و مدتی به تدریس در دبیرستان بپردازد.
|
|
BLOGFA.COM |
|